"Szybkość określana jest jako zdolność do wykonywania ruchów w najmniejszych dla danych warunków odcinkach czasu. Ocena ta przejawia się za pomocą trzech składowych: czas reakcji, czas ruchu prostego oraz częstotliwość ruchów cyklicznych"- tak szybkość definiuje prof. Sozański. Nas bardziej ciekawi jak trening wygląda w praktyce...
Mianowicie wygląda to następująco: rekord prędkości francuskiego pociągu TGV wynosi 574km/h, u człowieka wygląda to mniej pokaźnie jest to zaledwie 45km/h. Jak trenować aby chociaż o trochę pokonać tą barierę i minimalnie zbliżyć się do TGV?
Co oznacza CZAS REAKCJI?
Liczymy go od momentu pojawienia się bodźca do momentu zapoczątkowania ruchu. Można go podzielić na pięć faz: powstanie pobudzenia, przekazanie go do ośrodkowego układu nerwowego, ukształtowanie sygnału wykonawczego przez ośrodki nerwowe, pobudzenie mięśnia/zapoczątkowanie ruchu. Czas reakcji w dużej mierze zależy od koncentracji uwagi oraz umiejętności widzenia obwodowego. Ważnym elementem jest tzw. zautomatyzowanie ruchów czyli wypracowanie nawyków ruchowych, które przyspieszą naszą reakcje. W końcowej fazie będzie decydowała siła mięśniowa dane, grupy ich kurczliwość oraz koordynacja.
Wyróżniamy dwa rodzaje reakcji!!!
prosta- mówimy o niej gdy na jeden bodziec przypada jedna reakcja ruchowa, jako przykład może służyć każdy rodzaj startów szybkich w takich dyscyplinach jak bieg na 100m czy łyżwiarstwo szybki.
złożona- ten rodzaj reakcji można podzielić na dwa mniejsze: a)wtedy gdy występują dwa lub więcej bodźców a wystarczy zareagować na jeden z nich; b)kiedy wykonujemy różne reakcje na różne bodźce. Można je zaobserwować w grach zespołowych czy sportach walki.
Jak wypracować natychmiastową reakcję?
Reakcję prosta można kształtować w dość prosty sposób, po prostu reagować ruchem na nagle pojawiający się bodziec. Należy przy tym dążyć do automatyzacji tego ruchu. Natomiast część złożoną rozwijamy za pomocą wprowadzania do treningu danej dyscypliny sportu ćwiczeń wymuszających reakcję przez kilka elementów, przykładowym ćwiczeniem może być podanie piłki przez partnera, który znajduje się za nami, my nie widzimy piłki i dopiero kiedy pojawi się ona w zasięgu naszego wzroku można zareagować, podanie może być wykonane górą, z prawej/lewej strony, pod nogami...
Gdy nasze TGV zareaguje na zielone światło przechodzimy do RUCHU PROSTEGO
Pojęcie rozumiane jest jako ruch całego ciała lub jego części, przykładami są: ciosy bokserskie, wiosłowanie czy po prostu wyskok. Czas ruchu prostego zależny jest od kilku czynników: wielkości pokonywanego obciążenia zewnętrznego, odpowiedniej synchronizacji danych grup mięśniowych oraz co najistotniejsze od koordynacji nerwowo-mięśniowej. Po prostu nasz pociąg zaczyna jechać po torach ;)
Cykliczność, czyli CZĘSTOTLIWOŚĆ RUCHU.
Można ją zobrazować jako ilość kroków w biegu na 100m w danej jednostce czasu. Związana jest z ruchliwością układu nerwowego, utrzymywanie względnie wysokiego poziomu mówi o tym, że nasz organizm potrafi szybko przechodzić ze stanu hamowania i odwrotnie.
Jak więc w praktyce rozwinąć szybkość?
Na nasz trening powinny składać się trzy fazy: doskonalenie czasów reakcji, właściwy trening szybkości oraz treningi wspomagające. Pamiętajmy o tym, że szybkość jest mocno powiązana z innymi cechami, więc nie możemy zbyt mocno ukierunkowywać naszego treningu. Na szybkość wpływ mają także: taktyka, technika oraz psychika. Bardzo ważną rolę odgrywa przygotowanie psychiczne. Przedstawię to na prostym przykładzie, kiedy będziesz zmęczony twoja szybkość reakcji spadnie. Trening wspomagający dzielimy na ćwiczenia: siłowe, koordynacyjno-gibkościowe oraz skocznościowe. Technika danego ruchu jest z kolei ważna ponieważ prawidłowa technika daje możliwości wykorzystania w pełni naszego potencjału szybkościowego.
METODA POWTÓRZENIOWA czyli czas przejść do konkretów!
Swoją drogą ciekawe ile powtórzeń musieli wykonać francuscy motorniczy aby dojść do prędkości 574km/h? Podstawą tej metody jest powtarzanie ćwiczonych przez nas ruchów z maksymalną lub submaksymalną intensywnością. UWAGA!!! Bardzo ważne jest to aby przy maksymalnej intensywności nasza technika pozostawała perfekcyjna! W przypadku kiedy szwankuje u nas technika należy wykonywać ćwiczenia o submaksymalnej intensywności, z naciskiem na poprawną technikę. Czas trwania każdego powtórzenia należy dobierać tak aby intensywność nie ulegała zmniejszeniu pod wpływem zmęczenia. Kształtując szybkość pracujemy beztlenowo, dlatego wysiłek nie powinien trwać dłużej niż 20sek., bardzo istotne jest to aby przerwy między seriami pozwalały zregenerować się naszemu organizmowi w stopniu takim aby kolejna seria nie była rozpoczynana z niższą intensywnością, każdy z nas potrzebuje inny czas przerwy. Kiedy zakończyć trening? Sesja powinna zostać skończona w momencie gdy nasza zdolność do wysiłku maksymalnego/submaksymalnego obniża się. DALSZY TRENING JEST BEZ SENSU!!! Ponieważ przestajemy kształtować szybkość, a przechodzimy do wytrzymałości-szybkościowej.
Przyczyna zahamowania rozwoju szybkości!
-zbyt duży rozwój siły, nie zachowanie proporcji między szybkością a siłą
-zakłócenia w sferze koordynacyjnej oraz technicznej ruchu
-wytworzenie bariery szybkościowej
Powiedzenie bokserskie mówi o tym, że "szybkość to siła". Weź sobie te słowa do serca i rozwijaj swoją szybkość, wtedy nie zostaniesz w tyle jak polska kolej za TGV!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz